Seminarium: Pamięć i niepamieć

22 maja 2024 r. odbyło się seminarium „Pamięć i niepamięć w kształtowaniu się tożsamości osób z zaburzeniami psychicznymi i z niepełnosprawnościami". Organizatorem spotkania była Katedra Pedagogiki Specjalnej i Logopedii, Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

Referaty wygłosili:
Tadeusz Nasierowski, psychiatra, historyk psychiatrii, Zagłada osób z zaburzeniami psychicznymi a Holokaust. Różne wrażliwości inne pamięci - Izrael, Niemcy, Austria, Polska
oraz
Karol Soberski, pisarz, dziennikarz, dokumentalista, Zapomniana zbrodnia. Mroczna tajemnica szpitala „Dziekanka" w Gnieźnie.
Moderatorami dyskusji będą Monika Nawrot-Borowska, Dariusz Zając, Maciej Jabłoński.

W dyskusji poruszono następujące tematy:

Dostęp do informacji: Prawo do pamięci obejmuje dostęp do wiarygodnych i obiektywnych źródeł informacji dotyczących przeszłości, w tym dokumentów historycznych, archiwów, relacji świadków oraz prac badawczych dotyczących osób z zaburzeniami psychicznymi i z niepełnosprawnościami.

Ochrona dziedzictwa kulturowego i budowanie dziedzictwa pamięci o osobach z zaburzeniami psychicznymi i z niepełnosprawnościami: Prawo do pamięci obejmuje ochronę dziedzictwa kulturowego, w tym zapomnianych/przemilczanych miejsc zagłady osób z zaburzeniami psychicznymi i z niepełnosprawnościami, które mają istotne znaczenie dla tożsamości narodowej i społecznej.

Upamiętnianie ofiar: Prawo do pamięci obejmuje upamiętnianie ofiar przemocy, wojen, ludobójstw, represji politycznych oraz innych tragicznych wydarzeń historycznych, aby uhonorować ich pamięć i przypomnieć o znaczeniu szacunku dla życia i godności każdej osoby.

Prowadzenie badań historycznych/antropologicznych/pedagogicznych: Prawo do pamięci obejmuje wolność prowadzenia badań oraz publicznego dyskutowania na temat przeszłości, co umożliwia lepsze zrozumienie wydarzeń historycznych, kondycji człowieczeństwa i ich wpływu na współczesność.

Zapobieganie zapomnieniu: Prawo do pamięci obejmuje działania mające na celu zapobieganie zapomnieniu historycznych wydarzeń oraz edukację społeczeństwa na temat przeszłości, aby przeciwdziałać powtórnym tragediom i zapewnić, że błędy z przeszłości nie zostaną powtórzone.